32. Lecz o onym dniu i godzinie nikt nie wie, ani Aniołowie, którzy są w niebie, ani Syn, tylko Ojciec.
33. Patrzcież, czujcie, a módlcie się; bo nie wiecie, kiedy ten czas będzie.
34. Jako człowiek, który precz odjeżdżając, zostawił dom swój, i rozdał urzędy sługom swoim, i każdemu robotę jego, i wrotnemu przykazał, aby czuł.
35. Czujcież tedy; (bo nie wiecie, kiedy Pan domu onego przyjdzie, z wieczorali, czyli o północy, czyli gdy kury pieją, czyli rano.)
36. By snać niespodzianie przyszedłszy, nie znalazł was śpiącymi.
37. A co wam mówię, wszystkimci mówię: Czujcie.