Ewangelia Łukasza 2:26-34 Biblia Gdańska (PBG)

26. I obwieszczony był od Boga przez Ducha Świętego, że nie miał oglądać śmierci, ażby pierwej oglądał Chrystusa Pańskiego.

27. Ten przyszedł z natchnienia Ducha Świętego do kościoła; a gdy rodzice wnosili dzieciątko, Jezusa, aby uczynili według zwyczaju zakonnego przy nim.

28. Tedy on wziąwszy go na ręce swoje, chwalił Boga i mówił:

29. Teraz puszczasz sługę twego, Panie! według słowa twego, w pokoju:

30. Gdyż oczy moje oglądały zbawienie twoje,

31. Któreś zgotował przed obliczem wszystkich ludzi;

32. Światłość ku objawieniu poganom, a chwałę ludu twego Izraelskiego.

33. A ojciec i matka jego dziwowali się temu, co powiadano o nim.

34. I błogosławił im Symeon, i rzekł do Maryi, matki jego: Oto ten położony jest na upadek i na powstanie wielu ich w Izraelu, i na znak, przeciw któremu mówić będą.

Ewangelia Łukasza 2