Ewangelia Łukasza 10:1-9 Biblia Gdańska (PBG)

1. A potem naznaczył Pan i drugich siedmdziesiąt, i rozesłał je po dwóch przed obliczem swojem do każdego miasta i miejsca, do którego przyjść miał.

2. I mówił im: Żniwoć wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proścież tedy Pana żniwa, aby wypchnął robotników na żniwo swoje.

3. Idźcież: Oto ja was posyłam jako baranki wpośród wilków.

4. Nie noścież mieszka, ani taistry, ani obuwia, i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie;

5. A do któregokolwiek domu wnijdziecie, naprzód mówcie: Pokój temu domowi.

6. A jeźliby tam był który syn pokoju, odpocznie nad nim pokój wasz; a jeźliż nie, wróci się do was.

7. A w tymże domu zostańcie, jedząc i pijąc to, co mają; albowiem godzien jest robotnik zapłaty swojej; nie przechodźcie się z domu do domu.

8. A do któregokolwiek miasta weszlibyście, a przyjęliby was, jedzcie, co przed was położą;

9. I uzdrawiajcie niemocnych, którzy by w niem byli, a mówcie im: Przybliżyło się do was królestwo Boże.

Ewangelia Łukasza 10