Ewangelia Łukasza 1:51-62 Biblia Gdańska (PBG)

51. Dokazał mocy ramieniem swojem, i rozproszył pyszne w myślach serca ich.

52. Ściągnął mocarze z stolic ich, a wywyższył uniżone.

53. Łaknące napełnił dobremi rzeczami, a bogacze rozpuścił próżne.

54. Przyjął Izraela, sługę swego, pamiętając na miłosierdzie swoje.

55. Jako mówił do ojców naszych, do Abrahama i nasienia jego na wieki.

56. I została z nią Maryja jakoby trzy miesiące; potem się wróciła do domu swego.

57. A Elżbiecie wypełnił się czas, aby porodziła, i porodziła syna.

58. A usłyszawszy sąsiedzi i pokrewni jej, iż Pan z nią uczynił wielkie miłosierdzie swoje, radowali się pospołu z nią.

59. I stało się, że ósmego dnia przyszli, aby obrzezali dzieciątko; i nazwali je imieniem ojca jego, Zacharyjaszem.

60. Ale odpowiadając matka jego rzekła: Nie tak; lecz nazwany będzie Janem.

61. I rzekli do niej: Żadnego nie masz w rodzinie twojej, co by go zwano tem imieniem.

62. I skinęli na ojca jego, jako by go chciał nazwać.

Ewangelia Łukasza 1