16. Nie sąć z świata, jako i ja nie jestem z świata.
17. Poświęć je w prawdzie twojej; słowo twoje jest prawdą.
18. Jakoś ty mię posłał na świat, tak i ja posyłam je na świat.
19. A ja poświęcam samego siebie za nich, aby i oni poświęceni byli w prawdzie.
20. Nie tylko za tymi proszę, lecz i za onymi, którzy przez słowo ich uwierzą w mię;
21. Aby wszyscy byli jedno, jako ty, Ojcze! we mnie, a ja w tobie; aby i oni w nas jedno byli, aby świat uwierzył, żeś ty mię posłał.
22. A ja tę chwałę, którąś mi dał, dałem im, aby byli jedno, jako my jedno jesteśmy;
23. Ja w nich, a ty we mnie, aby byli doskonałymi w jedno, a iżby poznał świat, żeś ty mię posłał, a iżeś je umiłował, jakoś i mię umiłował.
24. Ojcze! któreś mi dał, chcę, abym gdziem ja jest, i oni byli ze mną, aby oglądali chwałę moję, którąś mi dał; albowiemeś mię umiłował przed założeniem świata.
25. Ojcze sprawiedliwy! i świat cię nie poznał; alem ja cię poznał, a i ci poznali, żeś ty mię posłał.