Dzieje Apostolskie 4:33-37 Biblia Gdańska (PBG)

33. A wielką mocą Apostołowie dawali świadectwo o zmartwychwstaniu Pana Jezusowem i była wielka łaska nad nimi wszystkimi.

34. Bo żadnego nie było między nimi niedostatecznego; gdyż którzykolwiek mieli role albo domy, sprzedawając przynosili pieniądze za to, co posprzedawali,

35. I kładli przed nogi apostolskie, i rozdawano to każdemu, ile komu było potrzeba.

36. Tedy Jozes, który nazwany był od Apostołów Barnabaszem, (co się wykłada: syn pociechy), Lewita, z Cypru rodem,

37. Mając rolę, sprzedawszy ją, przyniósł pieniądze i położył je u nóg apostolskich.

Dzieje Apostolskie 4