2 Tymoteusza 2:12-19 Biblia Gdańska (PBG)

12. Jeźli cierpimy, z nim też królować będziemy; jeźli się go zapieramy, i on się nas zaprze.

13. Jeźliśmy niewiernymi, on wiernym zostaje i zaprzeć samego siebie nie może.

14. Te rzeczy przypominaj, oświadczając przed obliczem Pańskiem, aby się nie wdawali w spory około słów, co ku niczemu nie jest pożyteczne, tylko ku podwróceniu tych, którzy słuchają.

15. Staraj się, abyś się doświadczonym stawił Bogu robotnikiem, który by się nie zawstydził i który by dobrze rozbierał słowo prawdy.

16. A świeckim próżnomównościom czyń wstręt; albowiem postępują ku większej niepobożności.

17. A mowa ich szerzy się jako kancer (rak), z których jest Hymeneusz i Filetus,

18. Którzy względem prawdy celu uchybili, gdy powiadają, iż się już stało zmartwychwstanie i podwracają wiarę niektórych.

19. A wszakże mocny stoi grunt Boży, mając tę pieczęć: Zna Pan, którzy są jego; i Niech odstąpi od niesprawiedliwości wszelki, który mianuje imię Chrystusowe.

2 Tymoteusza 2