17. Posławszy z wysokości, przyjął mię, wyrwał mię z wód wielkich.
18. Wybawił mię od nieprzyjaciela mego potężnego, od tych, którzy mię mieli w nienawiści, choć byli mocniejszymi nad mię.
19. Uprzedzili mię w dzień utrapienia mego; ale Pan był podporą moją.
20. I wywiódł mię na przestrzeństwo; wybawił mię; bo mię sobie upodobał.
21. Oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości rąk moich oddał mi,
22. Gdyżem strzegł dróg Pańskich, anim niezbożnie nie odstawał od Boga mego.
23. Albowiem wszystkie sądy jego są przed obliczem mojem i ustawy jego, nie odstąpiłem od nich.
24. A będąc doskonały przed nim, wystrzegałem się nieprawości mojej.
25. Przetoż oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości mojej przed oblicznością oczu swych.
26. Z miłosiernym miłosiernie postępujesz, z mężem doskonałym doskonałym jesteś.
27. Z czystym czysty jesteś, a z przewrotnym surowie się obchodzisz.
28. Ale wybawiasz lud ubogi, a oczy twoje przed wyniosłymi opuszczasz.
29. Tyś zaiste pochodnią moją, o Panie, a Pan oświeci ciemności moje.
30. Bo w tobie przebiegłem wojsko, w Bogu moim przekroczyłem mur.
31. Droga Boża jest doskonała, wyrok Pański nader czysty, tarczą jest wszystkim, którzy w nim ufają.
32. Albowiem któż jest Bogiem oprócz Pana? a kto opoką oprócz Boga naszego?
33. Bóg jest mocą moją w wojsku, on czyni doskonałą drogę moję.
34. Równa nogi moje z jeleniemi, na wysokich miejscach moich stawia mię.
35. Ćwiczy ręce me do boju, tak że kruszę łuk miedziany ramiony swemi.
36. Albowiem dałeś mi tarcz zbawienia mego, a w cichości twojej rozmnożyłeś mię.