1. A oznajmujemy wam, bracia! o łasce Bożej, która jest dana zborom Macedońskim;
2. Iż w rozlicznem doświadczeniu utrapienia obfita ich radość i bardzo wielkie ubóstwo ich obfitowało w bogactwo szczerości ich.
3. Bo daję im świadectwo, że według możności i nad możność ochotnymi się pokazali.
4. Z wielką prośbą nas żądając, abyśmy to dobrodziejstwo i spólne udzielenie, którem się usługuje świętym, przyjęli.