1 Tymoteusza 1:5-11 Biblia Gdańska (PBG)

5. Lecz koniec przykazania jest miłość z czystego serca i z sumienia dobrego, i z wiary nieobłudnej.

6. Czego niektórzy jako celu uchybiwszy, obrócili się ku próżnomówności.

7. Chcąc być nauczycielami zakonu, nie rozumieją ani tego, co mówią, ani co za pewne twierdzą.

8. A wiemy, że dobry jest zakon, jeźliby go kto przystojnie używał,

9. Wiedząc to, że sprawiedliwemu nie jest zakon postanowiony, ale niesprawiedliwym i niepoddanym, niepobożnym i grzesznikom, złośliwym i nieczystym, ojcomordercom i matkomordercom, mężobójcom,

10. Wszetecznikom, samcołożnikom, ludokradcom, kłamcom, krzywoprzysiężcom, i jeźli co innego jest przeciwnego zdrowej nauce.

11. Według chwalebnej Ewangielii błogosławionego Boga, która mi jest zwierzona.

1 Tymoteusza 1