7. Dopiero dnia onego najpierwej postanowił Dawid, aby tym psalmem chwalony był Pan przez Asafa i braci jego:
8. Wysławiajcie Pana, wzywajcie imienia jego, a opowiadajcie między narodami sprawy jego.
9. Śpiewajcie mu, grajcie mu, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.
10. Chlubcie się w imieniu świętem jego, a niech się rozraduje serce szukających Pana.
11. Szukajcie Pana, i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawżdy.
12. Wspominajcie dziwne sprawy jego, które czynił, i cuda jego, i sądy ust jego.
13. O nasienie Izraelskie, słudzy jego! O synowie Jakóbowi, wybrani jego!
14. On jest Pan, Bóg nasz; po wszystkiej ziemi sądy jego.
15. Pamiętajcie aż na wieki na przymierze jego, na słowow, które przykazał do tysiącznego pokolenia;
16. Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę jego z Izaakiem;
17. I postanowił to Jakóbowi za prawo, a Izraelowi za przymierze wieczne,
18. Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego.
19. Choć was była mała liczba, a przez krótki czas byliście przychodniami w niej;
20. I przechodzili od narodu do narodu, i od królestwa do innego ludu:
21. Nie dopuścił nikomu, aby ich uciskać miał, i karał dla nich królów,
22. Mówiąc: Nie tykajcie pomazańców moich, a prorokom moim nie czyńcie nic złego.
23. Śpiewajcie Panu wszystka ziemio; opowiadajcie ode dnia do dnia zbawienie jego.
24. Opowiadajcie między narodami chwałę jego, i między wszystkimi ludźmi dziwne sprawy jego;
25. Bo wielki jest Pan, i chwalebny bardzo, i straszniejszy nad wszystkich bogów;
26. Gdyż bogowie pogańscy są bałwanami; ale Pan niebiosa uczynił.