1. A gdy przynieśli skrzynię Bożą, i postawili ją w pośród namiotu, który był Dawid rozbił, tedy sprawowali całopalenia i ofiary spokojne przed Bogiem.
2. A gdy dokończył Dawid ofiarować całopalenia, i ofiar spokojnych, błogosławił ludowi w imię Pańskie.
3. I rozdzielił wszystkim mężom Izraelskim, od męża aż do niewiasty, każdemu po bochenku chleba, i po sztuce mięsa, i po łagiewce wina.
4. A postanowił przed skrzynią Pańską z Lewitów sługu, aby wspominali, i wyznawali, i chwalili Pana, Boga Izraelskiego.
5. Asaf był przedniejszy, a wtóry po nim Zacharyjasz, Jehyjel, i Semiramot, i Jechyjel i Matytyjasz, i Elijab, i Benajasz, i Obededom, i Jechyjel; ci na instrumentach, na lutniach, na harfach, ale Asaf na cymbałach, grali.
6. Benajasz zaś i Jachazyjel kapłani z trąbami ustawiczne byli przed skrzynią przymierza Bożego.
7. Dopiero dnia onego najpierwej postanowił Dawid, aby tym psalmem chwalony był Pan przez Asafa i braci jego:
8. Wysławiajcie Pana, wzywajcie imienia jego, a opowiadajcie między narodami sprawy jego.
9. Śpiewajcie mu, grajcie mu, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.
10. Chlubcie się w imieniu świętem jego, a niech się rozraduje serce szukających Pana.
11. Szukajcie Pana, i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawżdy.
12. Wspominajcie dziwne sprawy jego, które czynił, i cuda jego, i sądy ust jego.
13. O nasienie Izraelskie, słudzy jego! O synowie Jakóbowi, wybrani jego!
14. On jest Pan, Bóg nasz; po wszystkiej ziemi sądy jego.
15. Pamiętajcie aż na wieki na przymierze jego, na słowow, które przykazał do tysiącznego pokolenia;
16. Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę jego z Izaakiem;