29. Ale prorocy niech mówią dwaj albo trzej, a drudzy niech rozsądzą.
30. Jeźliby też inszemu siedzącemu co było objawione, on pierwszy niechaj milczy.
31. Bo możecie wszyscy jeden po drugim prorokować, aby się wszyscy uczyli i wszyscy pocieszeni byli.
32. I duchy proroków są poddane prorokom.
33. Albowiem Bóg nie jest powodem nieporządku, ale pokoju, jako i we wszystkich zborach świętych.
34. Niewiasty wasze niech milczą we zborach; albowiem nie pozwolono im, aby mówiły, ale aby poddanemi były, jako i zakon mówi.
35. A jeźli się czego nauczyć chcą, niechże w domu mężów swoich pytają, ponieważ sromota niewiastom we zborze mówić.