4. Han gjer vindane til sine englarog logande eld til sine tenarar.
5. Han grunnla jorda på hennar søyler,aldri i æve skal ho rokkast.
6. Djupet dekte henne som ei kappe,vatnet stod over fjella.
7. Då du truga, rømde det,det flykta for lyden av di tore,
8. over fjell og ned i dalar,til staden du hadde fastsett.
9. Du sette ei grense det ikkje går over,det skal aldri meir dekkja jorda.
10. Du lèt kjelder strøyma fram i dalaneså bekker renn mellom fjella.