1. Kvifor, Herre, er du så langt borte,kvifor løyner du deg når folk er i naud?
2. I sitt hovmod jagar dei lovlause den som er hjelpelaus,men dei blir fanga av sine eigne listige knep.
3. Den lovlause skryter av alt han trår etter,den griske forbannar, ja, foraktar Herren.
4. Den lovlause set nasen i vêret.«Han krev meg ikkje til rekneskap!Det finst ingen Gud», er alt han tenkjer.
5. Likevel lukkast han alltid med det han gjer.Det du har fastsett, er for høgt og fjernt for han.Han fnyser forakteleg av alle som står imot han.
6. Han seier i sitt hjarte: «Eg skal ikkje vakla.Så lenge slekt følgjer slekt, skal ulukka aldri nå meg.»