25. Då Jesus såg folk strøyma til, truga han den ureine ånda og sa: «Du stumme og døve ånd, eg byd deg: Far ut av han, og kom aldri meir tilbake!»
26. Då skreik ho høgt, reiv og sleit i han og fór ut. Guten låg livlaus, og alle sa at han var død.
27. Men Jesus tok han i handa og hjelpte han opp, og han reiste seg.
28. Då Jesus var komen i hus og læresveinane var åleine med han, spurde dei: «Kvifor kunne ikkje vi driva ut den ånda?»
29. Han svara: «Dette slaget kan berre drivast ut med bøn {{og faste}}.»
30. Dei drog ut derifrå og la vegen gjennom Galilea. Han ville ikkje at nokon skulle vita om det,
31. for han heldt på å undervisa læresveinane sine. Han sa til dei: «Menneskesonen skal gjevast over i hendene på menneske; dei skal slå han i hel. Tre dagar etter skal han stå opp att.»