18. Dei såg røyken då ho brann, og ropa: «Kvar finst maken til denne store byen?»
19. Og dei kasta støv på hovudet, og gråtande og sørgjande ropa dei:«Ve, ve over den store byen,der alle som har skip på havet,har vorte rike av hennar overflod!På ein einaste time vart ho lagd øyde.»
20. Gled dykk over hennar fall, du himmelog de heilage, de apostlar og profetar!For Gud har dømt henne og gjeve dykk oppreising.
21. Då tok ein mektig engel opp ein stein, stor som ein kvernstein, kasta han i havet og sa:«Slik skal Babylon, den store byen,bli kasta ned med veldig kraftog aldri meir finnast.