6. For ulukke skyt ikkje opp av støvet,og liding gror ikkje opp av jorda.
7. Men mennesket er fødd til liding,gneistar som flyg høgt i vêret.
8. Sjølv ville eg heller ha vendt meg til Gud,ja, til han ville eg ha overgjeve mi sak,
9. han som gjer storverk ingen kan granska,og under ingen kan telja.
10. Han gjev regn over jorda,sender vatn ut over åker og eng.
11. Han reiser dei nedbøygde opp,reddar og tryggjar dei sørgjande.
12. Han knuser planane til dei listige,deira verk lukkast ikkje.
13. Han fangar dei vise i deira list,snedige planar er forhasta.
14. Om dagen møter dei mørker,ved middagstid famlar dei som om natta.
15. Så reddar han den fattigefrå dei mektiges sverd, munn og hender.
16. Då blir det håp for den svake.Vondskapen lèt att sin munn.
17. Sæl er den som Gud viser til rette.Du skal ikkje forakta formaning frå Den veldige!
18. For han sårar, og han bind om såra.Han knuser, og hans hand lækjer.