11. Kvifor døydde eg ikkje då eg vart fødd,anda ut då eg kom frå mors liv?
12. Kvifor tok dei meg på fanget,la meg til brystet for å suga?
13. No kunne eg ha lege i ro,sovna og så fått kvila
14. med kongar og rådgjevarar på jorda,dei som bygde der det no er ruinar,
15. eller med stormenn som hadde gullog fylte husa sine med sølv.
16. Då hadde eg ikkje vore til,lik eit foster som døyr i løynd,lik eit spedbarn som aldri såg dagens lys.
17. I grava har dei urettferdige rasa frå seg,der kviler dei som har tømt sine krefter.
18. Fangar har fred,dei høyrer ikkje vaktarens rop.
19. Der er både små og store,der er tenaren fri frå herren sin.
20. Kvifor gjev dagen lys til den som lid,og liv til dei ulukkelege,
21. til dei som ventar fåfengt på dødenog søkjer døden meir enn løynde skattar,
22. til dei som glade ville ha jublaog fryda seg om dei fann ei grav,