50. De som slapp unna sverdet,far bort, bli ikkje ståande her!Hugs på Herren i eit land langt borteog tenk på Jerusalem!
51. «Vi vart til skamme,måtte høyra spott,vanære dekte andleta våre;for framande har kome inni heilagdomen, Herrens hus.»
52. Difor, sjå, dagar skal koma, seier Herren,då eg straffar gudebileta hennar;i heile landet skal dei såra stønna.
53. Om Babel stig opp til himmelenog styrkjer si festning i det høge,skal eg senda folk som herjar henne,seier Herren.
54. Høyr skriket frå Babel,eit stort samanbrot i landet til kaldearane.
55. Det er Herren som herjar Babelog gjer ende på hennar kraftige røyst.Bølgjene brusar som veldige vatn,larmen gjev gjenlyd.