10. Eg sa: Å, min Herre og Gud!Sanneleg, du sviktadette folket og Jerusalemdå du sa: «De skal ha fred.»No rører sverdet ved strupen.
11. På den tida skal det seiasttil dette folket og til Jerusalem:Vind som brenn av hete,kjem frå snaue høgder i ørkenenmot folket, mi dotter.Han er ikkje til å kasta og reinsa korn i,
12. ein sterkare vind kjem til meg.No vil eg òg seia dom over dei.
13. Sjå, som skyer dreg han fram,som stormen er vognene hans,hestane er raskare enn ørnar.Ve oss, for vi blir øydelagde!