2. Juda sørgjer, byane visnar,dei bøyer seg til jorda i sorg,klagerop stig frå Jerusalem.
3. Stormennene sender tenarane sineetter vatn.Dei kjem til brønnane,men finn ikkje vatn.Dei kjem att med tomme kar,dei dekkjer til hovudet i skam og vanære.
4. Jorda rivnar,for det kjem ikkje regn i landet,bøndene dekkjer til hovudet i skam.
5. Sjølv hinda ute på markaforlèt den nyfødde kalven,for ikkje noko er grønt.
6. På snaue høgder står villeselog syp etter anden som sjakalar,auga sloknar,for det finst ikkje gras.
7. Herre, sjølv om våre synder vitnar mot oss,så grip likevel inn for ditt namn skuld!Gong på gong har vi falle fråog synda mot deg.
8. Du Israels von,du frelsar i trengselstid,kvifor er du som ein framand i landet,ein ferdamann som berre stansar ei natt?
9. Kvifor er du som ein rådvill mann,ein krigar som ikkje kan frelsa?Du er midt imellom oss, Herre,namnet ditt er nemnt over oss.Gå ikkje frå oss!
10. Så seier Herren om dette folket:Dei likar å streifa ikring,dei sparer ikkje føtene.Men Herren bryr seg ikkje om dei.No vil han hugsa deira skuldog straffa dei for deira synder.
11. Herren sa til meg: Bed ikkje om at det skal gå godt for dette folket!
12. Når dei fastar, høyrer eg ikkje på klageropa deira, og når dei ber fram brennoffer og grødeoffer, bryr eg meg ikkje om dei. For med sverd og svolt og pest skal eg gjera ende på dei.