23. Lat oss halda urokkeleg fast på vedkjenninga av vona, for han som gav lovnaden, er trufast.
24. Og lat oss ha omtanke for kvarandre, så vi oppgløder kvarandre til kjærleik og gode gjerningar.
25. Lat oss ikkje halda oss borte når forsamlinga vår kjem saman, som nokre har for vane, men lat oss setja mot i kvarandre, og det så mykje meir som de ser at dagen nærmar seg.
26. Held vi fram med å synda med vitende og vilje etter at vi har lært sanninga å kjenna, då finst det ikkje lenger noko offer for synder.
27. Frykteleg er det vi då har i vente: Dommen og Guds brennande iver skal fortæra dei som står han imot.