5. Og lat meg henta litt mat, så de kan styrkja dykk før de dreg vidare, sidan de no har lagt vegen forbi tenaren dykkar.» Dei svara: «Ja, gjer som du seier!»
6. Då skunda Abraham seg inn i teltet til Sara og sa: «Skund deg og kna tre sea fint mjøl og bak brødleivar!»
7. Sjølv sprang han bort til storfeet og henta ein fin og god kalv. Den gav han til tenesteguten, som skunda seg og laga han til.
8. Så tok han rømme og mjølk og den kalven som guten hadde gjort i stand, og sette det fram for dei. Og han vart ståande hos dei under treet medan dei åt.
9. Då sa dei til han: «Kvar er Sara, kona di?» Abraham svara: «Der inne i teltet.»
10. Han sa: «Eg kjem tilbake til deg når tida er inne, og då skal Sara, kona di, ha ein son.» Sara høyrde det i teltopninga, som var rett bak han.
11. Abraham og Sara var gamle, langt oppi åra, og Sara hadde det ikkje lenger på kvinners vis.
12. Difor lo Sara med seg sjølv: «Skulle eg kjenna lyst, utsliten som eg er? Og herren min er òg gammal.»
13. Då sa Herren til Abraham: «Kvifor ler Sara og seier: Skulle eg verkeleg kunna føda, gammal som eg er?
14. Er noko umogleg for Herren? Eg kjem tilbake til deg når tida er inne, og då skal Sara ha ein son.»
15. Sara nekta: «Eg lo ikkje.» For ho var redd. Men han svara: «Jau, du lo.»
16. Mennene braut opp og vende blikket mot Sodoma. Abraham gjekk med for å sjå dei vel av stad.
17. Då tenkte Herren: «Skulle eg løyna for Abraham det eg vil gjera?