61. Si makt lét han førast bort ¬som hærfang,sin herlegdom gav han ¬i fiendehand.
62. Han gav sitt eige folk ¬til sverdet,for han var harm på folket.
63. Elden øydde ¬dei unge stridsmenn,jentene fekk ingen ¬bryllaupssong.
64. Prestane i folket fall for sverd,og enkjene fekk ikkje halda ¬syrgjehøgtid.
65. Då vakna Herren ¬som or ein svevn,lik ein stridsmann ¬som vaknar or rusen.
66. Han slo sine motstandarar ¬tilbakeog førte evig skam over dei.
67. Han støytte bort Josefs teltog valde ikkje Efraims-ætta.
68. Men Juda-ætta valde han utog Sion-fjellet, som han elskar.
69. Han bygde sin heilagdom ¬himmelhøg,og grunnla han for alltid ¬liksom jorda.
70. Han valde ut David, sin tenar,og henta han frå sauekvea.
71. Han tok han bort ¬frå lamsaueneog sette han til hyrding ¬for Jakob, sitt folk,for Israel, sin eigedom.
72. Og David gjætte dei ¬med ærleg hjarta,han leidde dei ¬med kunnig hand.