48. Han lét sjukdom koma på feet,sende pest ¬over buskapen deira.
49. Han sende mot dei ¬sin brennande harme,vreide og ilske og naud,ei sendeferd av ulukke-englar.
50. Han gav rom for sin vreideog sparte dei ikkje for døden,men gav deira liv til pesten.
51. Han slo alle fyrstefødde ¬i Egypt,den beste kraft i hamittartelta.
52. Så lét han sitt folk ta ut ¬som sauer,som ei hjord i øydemarka ¬førte han dei.
53. Han leidde dei trygt, ¬og dei reddast ikkje,sjøen løynde deira fiendar.
54. Han førte dei ¬til sitt heilage land,til fjellet han vann ¬med si høgre hand.
55. Andre folk dreiv han bort ¬for dei;han skifte ut deira land ¬som ein arvog lét Israels ætter ¬bu i deira telt.
56. Men dei eggja og trassa ¬Den Høgste Gudog retta seg ikkje ¬etter hans påbod.
57. Dei fall frå og var trulause ¬som sine fedrar,dei sveik, ¬lik ein boge som slaknar.
58. Dei krenkte han ¬med sine offerhaugar,med avgudsbilete eggja ¬dei han.
59. Gud høyrde det og vart harm,han vraka Israel heilt og fullt.
60. Han gav opp sin bustad i Sjilo,det teltet han budde i ¬mellom menneske.