38. Men han var miskunnsam;han tilgav synda ¬og tynte dei ikkje.Gong på gong heldt han att ¬sin vreideog lét ikkje all sin harme ¬bryta fram.
39. Han kom i hug ¬at dei berre var menneske,ein vindpust ¬som fer av stad og vert borte.
40. Men dei trassa han ofte ¬i øydemarkaog gjorde han sorg i audna.
41. Atter og atter ¬sette dei Gud på prøveog krenkte Israels Heilage.
42. Dei hugsa ikkje ¬at han greip innden dagen han fria dei ¬frå fienden,
43. då han viste sine teikn i Egypt,sine under på Soan-marka.
44. Han gjorde elvane der til blod,ingen kunne drikka ¬or bekkene.
45. Han sende imot dei klegg ¬som beit,og frosk som herja mellom dei.
46. Han gav deira avling ¬til gnagaren,deira grøde ¬til grashoppesvermen.