17. Vatnet såg deg, Gud;vatnet såg deg og skalv,ja, havdjupet skalv av redsle.
18. Regnet strøymde frå skyene,tora dunde ¬frå skykledd himmel,og lyna fór av stad som piler.
19. Du lét tora rulla som vognhjul,lyna lyste opp jordkrinsen;jorda riste og skalv.
20. Din veg ¬gjekk midt gjennom sjøen,din stig gjennom veldig vatn;men ingen kjende dine fotspor.