6. Difor er hovmod ¬deira halsband,valdsferd er kappa ¬dei sveiper seg i.
7. Vondskapen strøymer ¬frå deira indre,deira hjartans tankar ¬trengjer seg fram.
8. Dei spottar ¬og talar i vondskap,ovanfrå trugar dei ¬med trengsle.
9. Dei lyfter munnen ¬mot himmelen,og tunga fer ikring på jorda.
10. Difor vender folk seg til dei,og mykje vatn syg dei i seg.
11. Dei seier: «Korleis skulle Gud ¬vita om det?Har Den Høgste ¬kjennskap til noko?»
12. Ja, så er dei gudlausesom støtt er trygge ¬og aukar sin rikdom.
13. Fåfengt har eg halde ¬hjarta reintog vaska mine hender ¬til teikn på uskyld.
14. Endå vart eg plaga heile dagen,kvar morgon vart eg tukta.
15. Hadde eg sagt: ¬«Såleis vil eg tala»,då hadde eg svike ¬dine søners ætt.
16. Så tenkte eg etter, ¬ville skjøna dette;mødesamt var det for meg
17. – til dess eg gjekk inn ¬i Guds heilagdom;då skjøna eg ¬korleis det går dei til sist.
18. Ja, på håle vegar fører du dei,du lèt dei falla og gå til grunne.
19. Å, kor brått dei går til grunne,dei vert rivne bort ¬og endar i redsle.