18. Ja, på håle vegar fører du dei,du lèt dei falla og gå til grunne.
19. Å, kor brått dei går til grunne,dei vert rivne bort ¬og endar i redsle.
20. Liksom vi vanvørder ein draumnår vi vaknar om morgonen,såleis vanvørder du synet ¬av deinår du reiser deg, Herre.
21. Så lenge eg var beisk i hugen,og kjende at det stakk i hjarta,
22. var eg dum og uvitug,som eit fe var eg imot deg.
23. Men eg vert alltid verande ¬hjå deg,du har gripe mi høgre hand.
24. Du leier meg med ditt råd,og sidan tek du meg opp ¬i herlegdom.
25. Kven har eg elles ¬i himmelen?Når eg berre har deg,har eg ikkje hug ¬til noko på jorda.
26. Om kropp og sjel forgår,er Gud for evig ¬mitt berg og min del.
27. Sjå, dei som held seg ¬borte frå deg,går til grunne,du gjer ende på alle ¬som er utrue mot deg.
28. Men for meg er det godt ¬å vera nær Gud.Eg tek mi tilflukt til Herren.Eg vil vitna ¬om alle dine gjerningar.