1. Til korleiaren. Etter Jedutun.Ein Davids-salme.
2. Einast i von til Gud ¬er mi sjel still,mi frelse kjem frå han.
3. Einast han ¬er mitt fjell og mi frelse;han er mi borg, ¬eg skal ikkje rikkast.
4. Kor lenge vil de, alle i hop,gå laus på ein mann ¬for å drepa han,som når ein stormar ¬mot ein lutande veggeller ein falleferdig mur?
5. Ja, dei legg planar ¬om å støyta han ned,ned frå hans høgd ¬– dei elskar svik.Med munnen velsignar dei,men i sitt hjarta ¬forbannar dei. Sela
6. Ver still for Gud, mi sjel!Frå han kjem mi von.
7. Einast han ¬er mitt fjell og mi frelse;han er mi borg, ¬eg skal ikkje rikkast.
8. Mi frelse og mi ærehar sin grunn i Gud.Han er mitt faste fjell,eg flyr til han.