8. Ingen kan løysa ut sin brorog gje Gud løysepengar ¬for han,
9. – det vart for dyrt ¬å kjøpa han fri,det må gjevast opp for alltid –
10. så han kunne leva evigog aldri gå i grav.
11. Nei, han ser ¬at jamvel vismenn må døy,dårar og dumme ¬går alle til grunneog etterlèt sitt gods til andre.
12. Grava vert deira heim ¬for evig,deira bustad frå ætt til ætt,endå dei samla seg ¬åker og eng.
13. Med all sin herlegdomkan mennesket ikkje ¬leva for alltid;liksom dyra må det døy.
14. Så går det med dei ¬som lit på seg sjølve,det vert slutten for allesom er nøgde ¬med sine eigne ord. Sela
15. Som ein saueflokk ¬fer dei til dødsriket,døden er deira hyrding.Dei ærlege skal rå over deinår morgonen renn.Deira skapnad ¬går i oppløysing,i dødsriket skal dei ha ¬sin bustad.
16. Men Gud vil fria meg utor helheims vald,for han vil ta meg til seg. Sela
17. Ver ikkje redd ¬om ein mann vert rik,om velstanden aukar ¬i hans hus!
18. For når han døyr, ¬får han ingenting med,rikdomen fylgjer han ikkje ¬i grava.
19. Han kan prisa seg lukkeleg ¬her i livet:«Folk rosar deg, ¬for du gjer det godt.»