12. Eg vert til spott ¬for mine fiendar,til hån for alle mine grannar.For dei som kjenner meg, ¬er eg ei gru,på gata går folk ¬av vegen for meg.
13. Som ein død er eg gløymd ¬og ute or tankar,eg er som eit sundslege kjerald.
14. Eg høyrer mange som kviskrar– å, redsle på alle kantar! –når dei samrår seg mot megog tenkjer på å ta mitt liv.
15. Men eg set mi lit til deg, Herre;eg seier: «Du er min Gud.»
16. I di hand er mine tider;fri meg frå fiendar ¬som jagar meg!
17. Lat ditt andlet lysa ¬over din tenar,frels meg i din truskap!