36. Du gjev meg di frelse til skjoldog stør meg med di høgre hand.Du bøyer deg ned ¬og gjer meg stor.
37. Du jamnar veg for mine steg,og mine okle er støe.
38. Eg jagar mine fiendar ¬og tek dei att;eg snur ikkje ¬før eg har gjort ende på dei.
39. Eg knuser dei, ¬så dei ikkje kan reisa seg,men ligg under føtene mine.
40. Du rustar meg med styrke ¬til stridenog tvingar mine motstandarar ¬i kne.
41. Du slår mine fiendar på flukt,eg rydjar ut dei som hatar meg.
42. Dei ropar, men ingen bergar,dei ropar til Herren, ¬han svarar dei ikkje.
43. Eg knuser dei ¬som støv for vindenog kastar dei ut ¬som avfall i gata.
44. Du berga meg frå folk ¬som låg i strid,og sette meg til hovding ¬over folkeslag.Folk eg ikkje kjende, ¬må tena meg,
45. dei lyder berre dei høyrer ¬om meg.Framande kryp for meg,
46. ja, dei framande er utmødde,skjelvande kjem dei ¬ut or sine borger.
47. Herren lever!Mitt berg vere lova!Opphøgd vere Gud, min frelsar.