100. Eg skjønar meir enn dei gamle,for eg fylgjer dine føresegner.
101. Eg held min fot ¬frå kvar vond stig,så eg kan ta vare på ditt ord.
102. Eg har ikkje vike ¬frå dine domar,for du har lært meg opp.
103. Å, dine ord er søte ¬for min gane,betre enn honning ¬for min munn.
104. Av dine føresegner får eg vit,difor hatar eg alle falske stigar.
105. Ditt ord er ei lykt for min fotog eit ljos på min stig.
106. Eg har svore ¬– og det har eg halde –å fylgja dine rettferdige domar.
107. Djupt er eg nedbøygd, Herre;hald meg i live etter ditt ord!
108. Ta vel imot mitt songoffer, ¬Herre,og lær meg dine domar!
109. Eg går støtt med livet ¬i hendene,men eg har aldri gløymt di lov.
110. Dei gudlause set snarer ¬for meg,men eg vildrar meg ikkje bort ¬frå dine føresegner.
111. Dine lovbod er min eigedom ¬for alltid,ja, dei gleder mitt hjarta.
112. Etter dine føreskrifter ¬rettar eg meg,og det vil eg alltid gjera ¬til mi siste stund.
113. Eg hatar vinglande menneske,men di lov elskar eg.
114. Du er mitt skjold og vern;eg ventar på ditt ord.
115. Vik frå meg, de som gjer vondt!Eg vil halda min Guds bod.
116. Hald meg oppe etter ditt ord,så eg kan få leva.Lat ikkje mi von ¬verta til skammar!
117. Stø meg, så eg kan verta frelstog alltid ha dine føreskrifter ¬for auga.
118. Alle som vildrar seg bort ¬frå dine føreskrifter,viser du frå deg, ¬for dei tenkjer på svik.
119. Alle dei vonde i landettek du bort som slagg;difor elskar eg dine lovbod.