5. Dei var svoltne og tyrsteog hadde ikkje kraft i si sjel.
6. Då ropa dei i si naud ¬til Herren,og han fria dei ut or trengslene.
7. Han førte dei ¬på den rette vegen,så dei kom til ein by ¬dei kunne bu i.
8. Dei skal takka Herren ¬for hans miskunn,at han gjer under ¬for menneska,
9. at han sløkkjer ¬deira brennande torsteog mettar dei svoltne ¬med det som godt er.
10. Somme sat ¬i stummande mørker,hjelpelause, bundne i jern,
11. fordi dei hadde stått ¬Guds ord imotog vanvørdt dei råd ¬Den Høgste gav.
12. Deira hjarto var tyngde ¬av møde;dei snåva, ¬og det var ingen som hjelpte.
13. Då ropa dei i si naud ¬til Herren,og han frelste dei ut ¬or trengslene.
14. Han førte dei ut ¬or stummande mørkerog sleit deira lekkjer sund.
15. Dei skal takka Herren ¬for hans miskunn,at han gjer under ¬for menneska,
16. at han sprengjer bronseportarog slår jernbommar sund.
17. Somme vart dårar ¬ved si syndige ferd,dei laut lida ¬for sine misgjerningar.
18. Alle slag mat baud dei imot,dei kom heilt til dødens portar.
19. Då ropa dei i si naud ¬til Herrren,og han frelste dei ut ¬or trengslene.
20. Han sende sitt ord og lækte deiog fria dei frå grava.
21. Dei skal takka Herren ¬for hans miskunn,at han gjer under for menneska.
22. Dei skal bera fram takkofferog fortelja med fryd ¬om hans gjerningar.
23. Somme fór ut på havet ¬med skip,dreiv handel på store hav.
24. Dei fekk sjå ¬Herrens gjerningar,hans underverk ute på djupet.
25. Han baud, og det bles opp ¬til uver,havsens bylgjer gjekk høge.