19. Då ropa dei i si naud ¬til Herrren,og han frelste dei ut ¬or trengslene.
20. Han sende sitt ord og lækte deiog fria dei frå grava.
21. Dei skal takka Herren ¬for hans miskunn,at han gjer under for menneska.
22. Dei skal bera fram takkofferog fortelja med fryd ¬om hans gjerningar.
23. Somme fór ut på havet ¬med skip,dreiv handel på store hav.
24. Dei fekk sjå ¬Herrens gjerningar,hans underverk ute på djupet.
25. Han baud, og det bles opp ¬til uver,havsens bylgjer gjekk høge.
26. Dei steig mot himmelen, ¬sokk i djupet,så folk miste motet i nauda.
27. Dei tumla og raga som drukne,var heilt frå sans og samling.
28. Då ropa dei i si naud ¬til Herren,og han førte dei ut ¬or trengslene.
29. Han fekk stormen til å stilna,havsens bylgjer fall til ro.
30. Glade vart dei då det stilna;han førte dei ¬til den hamn dei ynskte.
31. Dei skal takka Herren ¬for hans miskunn,at han gjer under ¬for menneska.
32. Dei skal lova han ¬når folket er samla,og prisa han der dei eldste sit.
33. Han gjorde elvar til øydemark,vassrike kjelder ¬til tyrstande land
34. og grøderik jord til saltlende;for dei som budde der, ¬var vonde.
35. Han gjorde øydemark ¬til sevgrodd tjørnog det turre landet til kjelder.
36. Der lét han dei sveltande ¬slå seg ned,dei fekk grunnleggja ein by ¬til å bu i.
37. Dei sådde åkrane til, ¬planta vintreog hausta frukta og grøda.