1. Lov Herren, mi sjel!Stor er du, Herre, min Gud!I høgd og herlegdom ¬har du kledt deg,
2. ljoset er kappa du sveiper ¬deg i.Du har spent himmelen ut ¬som ein teltduk
3. og tømra din høgsal i vatnet.Du gjer skyer til di vognog fer fram ¬på vengene åt vinden.
4. Vindar gjer du til sendebod,eld og logar til dine tenarar.
5. Du grunnla jorda ¬på hennar søyler,aldri i æve skal ho rikkast.
6. Havdjupet gøymde henne ¬som ei kappe,vatnet stod over fjella.
7. Men det flydde ¬for ditt trugsmål,laut røma for ditt toremål.
8. Det steig over fjell ¬og seig ned i dalar,til staden du hadde fastsett ¬for det.
9. Du sette ei grense ¬det ikkje går over,det skal ikkje gøyma ¬jorda meir.
10. Du lèt kjelder strøyma fram ¬i dalane,bekker renn mellom fjella.
11. Dei gjev vatn ¬til alle villdyr på marka,der sløkkjer villesla sin torste.