13. Som svalande snø ¬ein dag i skurdener ein påliteleg bodberar ¬for sin herre,han gjev mot og kraft ¬til den som har sendt han.
14. Lik skyer og vind ¬som ikkje gjev regn,er den som skryter av å gje, ¬men ikkje gjer det.
15. Med tolmod ¬vert hovdingen overtald,den milde tunga knuser bein.
16. Finn du honning, så et ikkje ¬meir enn du treng;elles vert du for mett ¬og spyttar han ut.
17. Set sjeldan foten ¬i huset åt ein ven,elles vert han lei deg ¬og legg deg for hat.
18. Som hamar og sverd ¬og kvasse piler den som vitnar rangt ¬mot sin neste.
19. Som roten tann og ustø foter tillit til ein svikar ¬på trengselsdagen.
20. Å syngja for den ¬som er sorgfull,er som å kasta kappa ¬ein vinterdageller som å slå eddik på natron.
21. Er din uven svolten, ¬så lat han få mat,er han tyrst, ¬så gjev han drikke!
22. Då samlar du gloande kol ¬på hans hovud,og Herren skal løna deg for det.
23. Nordavinden kjem med regn,med baktale fylgjer ¬sinte andlet.