45. Straks etter fekk Jesus læresveinane til å gå i båten og fara føre over til hi sida, til Betsaida, medan han bad farvel med folket.
46. Då han hadde gjort det, gjekk han opp i fjellet og ville be.
47. Då kvelden kom, var båten midt ute på sjøen, og Jesus var åleine på land.
48. Han såg at dei sleit og rodde tungt, for dei hadde vinden imot seg. Og i den fjerde nattevakta kom han gåande mot dei på sjøen. Han ville gå framom,
49. men då dei såg han gå på vatnet, trudde dei at det var eit skrømt, og skreik høgt,
50. for dei såg han alle, og dei vart redde. Men i det same tala Jesus til dei: «Ver frimodige, det er eg. Ver ikkje redde!»