38. Men han sa til dei: «Kvifor er de så redde, og kvifor vaknar det tvil i dykk?
39. Sjå hendene og føtene mine; det er eg. Ta på meg og sjå! Ei ånd har ikkje kjøt og bein, som de ser at eg har.»
40. Så synte han dei hendene og føtene sine.
41. Då dei endå ikkje kunne tru for glede, men berre undra seg, sa han: «Har de noko etande her?»
42. Dei gav han eit stykke steikt fisk,