14. Men då vindyrkarane fekk sjå sonen, samrådde dei seg med kvarandre og sa: Der har vi arvingen! Lat oss slå han i hel, så vert arven vår.
15. Så kasta dei han ut or vingarden og slo han i hel.Kva skal no vingardsherren gjera med desse paktarane?
16. Han skal koma og gjera ende på dei og la andre få vingarden.» Då sa dei som høyrde på: «Det må aldri henda!»
17. Men han såg på dei og sa: «Kva tyder då dette som står skrive:Den steinen bygningsmennene ¬vraka,har vorte hjørnestein?
18. Kvar den som fell mot denne steinen, skal skada seg. Men den som steinen fell på, skal verta knust.»
19. Dei skriftlærde og overprestane ville gjerne leggja hand på han med det same, for dei skjøna at det var dei han sikta til med denne likninga. Men dei torde ikkje for folket.
20. Sidan gjætte dei på han og sende ut folk som skulle lura på han. Dei skulle lata som dei var fromme menn og prøva å fanga han i ord, så dei kunne få gje han over til styremaktene og landshovdingen.
21. Dei spurde han: «Meister, vi veit at du talar og lærer rett. Du gjer ikkje skil på folk, men lærer i sanning Guds veg.
22. Sei oss: Er det rett å svara skatt til keisaren, eller er det ikkje?»
23. Men han merka baktankane deira og sa til dei: