14. Ein gong dreiv han ut ei vond ånd or ein som var mållaus. Og då ho hadde fare ut, tala den mållause. Folket undra seg.
15. Men nokre av dei sa: «Det er Beelsebul, hovdingen over dei vonde åndene, som hjelper han å driva dei vonde åndene ut.»
16. Andre ville setja han på prøve og bad om eit teikn frå himmelen.
17. Men Jesus visste kva dei tenkte, og sa til dei:Eit rike som ligg i strid med seg sjølv, kjem snart til å øydast, og hus etter hus fell.
18. Er no Satan komen i strid med seg sjølv, korleis kan då riket hans halda seg? For de seier at det er Beelsebul som hjelper meg til å driva ut dei vonde åndene.
19. Men er det Beelsebul som hjelper meg til det, kven får då dykkar eigne tilhengjarar hjelp frå, når dei driv ut ånder? Difor skal dykkar eigne folk døma dykk.
20. Men er det med Guds finger eg driv ut dei vonde åndene, ja, då er Guds rike kome til dykk.
21. Når den sterke med våpen i hand vaktar garden sin, får han ha eigedomen sin i fred.
22. Men kjem det ein som er sterkare og vinn over han, då tek han våpna som den sterke sette si lit til, og deler ut det han har røva ifrå han.