51. Det gjer meg inderleg vondtå sjå alle kvinnene i min by.
52. Dei som var imot meg ¬utan grunn,jaga og jaga meg som ein fugl.
53. Dei dreiv meg levande ¬i ei fallgravog kasta stein over meg.
54. Vatnet fløymde ¬over mitt hovud;eg tenkte: ¬«No er det ute med meg.»
55. Då ropa eg ditt namn, Herre,djupt nede frå grava.
56. Du høyrde på meg då eg bad:«Du må ikkje lata att øyrofor mi bøn om berging!»
57. Du var nær då eg kalla ¬på deg;du sa: «Ver ikkje redd!»
58. Du, Herre, førte mi sak,du løyste meg ut, ¬så eg fekk leva.
59. Du, Herre, såg kva urett ¬eg leid,og hjelpte meg til min rett.
60. Du såg deira store hemnlyst,alle deira vonde planar ¬mot meg.
61. Du høyrde kor dei spotta, ¬Herre,alt det vonde dei planla ¬mot meg.