4. Dei gjekk fram for presten Elasar, for Josva Nunsson og hovdingane og sa: «Herren sa til Moses at han skulle gje oss odelsjord saman med brørne våre.» Så fekk dei odelsjord saman med farbrørne sine, som Herren hadde sagt.
5. Såleis fall det ti partar på Manasse, forutan Gilead og Basan austanfor Jordan.
6. For døtrene til Manasse fekk odel saman med sønene hans. Gilead-landet hadde dei andre Manasse-sønene fått.
7. Landet åt Manasse nådde frå Asjer til Mikmetat, midt for Sikem. Derifrå gjekk grensa sørover til En-Tappuah-bygda.
8. Manasse fekk landet der, men Efraims-sønene fekk byen; han låg ved Manasses grense.
9. Så gjekk grensa ned til Kana-bekken. Byane på sørsida av bekken fekk Efraim, endå dei låg midt imellom Manasse-byane. Sidan gjekk grensa for Manasse på nordsida av bekken og enda utmed havet.
10. Efraim fekk det som var sønnanfor, og Manasse det som var nordanfor, og begge hadde havet til grense. I nord støytte dei mot Asjer og i aust mot Jissakar.
11. I Jissakar- og Asjer-landet fekk Manasse Bet-Sjean og småbyane der ikring, Jibleam og småbyane der ikring og Dor, En-Dor, Ta’anak og Megiddo med folket der og byane som låg ikring, alle dei tre høgdedraga.
12. Men Manasse-sønene greidde ikkje ta desse byane; det lukkast kanaanearane å halda seg der i landet.
13. Då israelittane vart sterkare, sette dei kanaanearane til å træla for seg, men dreiv dei ikkje ut.
14. Josefs-sønene kom til Josva og sa: «Kvifor har du berre gjeve oss éin del av landet til odel og eige? Vi er då eit stort folk, fordi Herren til dessa har velsigna oss.»
15. Då svara Josva: «Er de eit stort folk, så gå opp i skoglandet og ryd dykk jord der, i perisitt- og refaittlandet, sidan Efraims-landet er for trongt for dykk.»