22. Læresveinane såg på kvarandre; dei skjøna ikkje kven det var han meinte.
23. Ein av dei, den læresveinen som Jesus hadde kjær, sat til bords attmed Jesus.
24. Simon Peter gav han eit teikn, at han skulle spørja kven det var han meinte.
25. Han bøygde seg då nærare innåt Jesus og sa: «Herre, kven er det?»
26. Jesus svara: «Det er han som eg gjev den beten eg no duppar.» Så duppa han ein bete i fatet og gav han til Judas, son til Simon Iskariot.
27. Då Judas hadde fått beten, fór Satan i han. Jesus seier til han: «Gjer det snart, det du vil gjera.»
28. Men ingen av dei som sat til bords, skjøna kva han meinte med dette.