1. Det skal ikkje lenger vera mørker for det landet som er i trengsle. Før i tida førte Herren vanære over Sebulon-landet og Naftali-landet. Men i framtida skal han la dei koma til ære att, vegen utmed havet, landet på hi sida av Jordan og Galilea, der andre folkeslag bur.
2. Det folket som ferdast ¬i mørkret,skal sjå eit stort ljos;over dei som bur i ¬skuggelandet,skal ljoset stråla.
3. Du lèt dei fegnast,gjer gleda stor.Dei gleder seg for ditt åsynsom ein gleder seg ¬i kornskurden,som ein jublar ¬når hærfang vert utskift.
4. For det tunge åket,stonga over nakken deiraog staven åt drivaren deira,har du brote sund ¬som på Midjans dag.
5. Ja, kvar støvel ¬som trampa i stridsgny,og kvar kappe dregen i blod,skal brennast og verta til føde ¬for elden.
6. For eit barn er oss født,ein son er oss gjeven.Herreveldet kviler ¬på hans aksler,og han skal kallast:Underfull Rådgjevar, ¬Veldig Gud,Evig Far, Fredsfyrste.
7. Så skal herredømet ¬verta stortog freden utan endeover Davids kongsstolog over riket hans.Han skal grunnfesta det ¬og halda det oppemed rett og rettferdfrå no og til evig tid.I sin brennhugskal Herren, Allhærs Gud, ¬gjera dette.
8. Eit ord har Herren sendt ¬mot Jakob,det har slege ned i Israel.
9. Dei har fått merka det, ¬heile folket,dei som bur i Efraim ¬og Samaria.Men stolte og hovmodige ¬sa dei: