2. Det vart meldt til Davids hus at aramearane hadde slege leir i Efraim. Då skalv hjarta åt kongen og folket, liksom trea i skogen skjelv i vinden.
3. Men Herren sa til Jesaja: «Gå og møt Akas, du og Sjear-Jasjub, son din, ved enden av vassleidningen frå Øvredammen, på vegen til Bleikjevollen!
4. Og sei til han: Ta deg i vare og hald deg i ro! Ver ikkje redd, og miss ikkje motet for desse to rykande vedskiene, for den brennande harmen åt Resin og Aram og Remalja-sonen!
5. For aramearane har lagt vonde planar mot deg, saman med Efraim og Remalja-sonen. Dei seier:
6. Lat oss fara opp mot Juda og setja støkk i folket, leggja landet under oss og gjera Tabe’el-sonen til konge der!»
7. Men så seier Herren Gud:«Det skal ikkje vara ved,og så skal det ikkje vera
8. at Damaskus er Arams hovudog Resin hovding i Damaskus– om sekstifem år ¬er det ute med Efraim,så det ikkje meir er eit folk,
9. at Samaria er Efraims hovudog Remalja-sonen ¬hovding i Samaria.Vil de ikkje tru, ¬skal de ikkje trygt få bu.»
10. Herren tala atter til Akas og sa:
11. «Krev deg eit teikn av Herren din Gud! Krev det nede i dødsriket eller oppe i høgda!»
12. Men Akas svara: «Eg vil ikkje krevja noko, eg vil ikkje setja Herren på prøve.»
13. Då sa profeten: «Så høyr då, du Davids hus! Er det ikkje nok at de trøyttar menneske, sidan de trøyttar min Gud òg?
14. Difor skal Herren sjølv gje dykk eit teikn: Sjå, ei møy skal verta med barn og føda ein son, og ho skal kalla han Immanuel.
15. Rjome og honning skal han eta ved det leitet då han skjønar å vraka det vonde og velja det gode.
16. For før guten skjønar å vraka det vonde og velja det gode, skal det verta audt i landet åt dei to kongane som du reddast for.
17. Og over deg og folket ditt og farshuset ditt skal Herren la det koma dagar som det ikkje har vore maken til sidan Efraim skilde seg frå Juda – Assur-kongen.»