5. No skal eg seia dykkkva eg vil gjera ¬med vingarden min.Eg tek bort gjerdet, ¬så han vert avbeitt,riv ned muren, ¬så han vert nedtrakka.
6. Eg gjer han til ei øydemark.Han skal ikkje skjerast ¬og hakkast meir,men torn og tistel skal gro der.Og skyene byd egat dei ikkje skal senda regn ¬over han.
7. For vingarden åt Herren, ¬Allhærs Gud,det er Israels hus,og folket i Juda er hagensom han hadde hugnad i.Han venta rett,men sjå, ¬det vart blodig urett!Han venta rettferd,men høyr, det vart skrik!
8. Ve dei som legg hus til husog åker til åker,til det ikkje meir finst rom,og de sit att åleine i landet!
9. Frå Herren, Allhærs Gud,kling det i øyro mine:Sanneleg, ¬mange hus skal verta aude,store, gode gardar skal ¬stå tome.
10. For ein vingard ¬som kan pløyast på ti dagar,skal berre gje av seg ein bat,og ein homer såkorn ¬berre ein efa.
11. Ve dei som står tidleg opp ¬om morgonenog jagar etter sterk drikk,som sit lenge utover kveldeneldraude av vin.
12. Dei held gilde ¬med lyre og harpe,tromme og fløyte – og vin.Men Herrens gjerning ¬ansar dei ikkje,dei har ikkje syn for det ¬hans hender har gjort.
13. Difor skal folket mitt ¬førast bortfør dei veit av det.Stormennene skal forgå ¬av svoltog den ståkande hopen ¬brenna av torste.
14. Difor opnar dødsriket sitt svelgog spilar opp sit gap umåteleg;ned fer stormenn og folkehop,den ståkande, lystige flokken.
15. Då skal mennesket bøyastog mannen audmykjast,dei stolte må slå sine augo ned.