4. Kva meir var det ¬å gjera med hagenenn det eg alt hadde gjort?Kvifor bar han så beisk ¬ei frukt,når eg venta meg gode druer?
5. No skal eg seia dykkkva eg vil gjera ¬med vingarden min.Eg tek bort gjerdet, ¬så han vert avbeitt,riv ned muren, ¬så han vert nedtrakka.
6. Eg gjer han til ei øydemark.Han skal ikkje skjerast ¬og hakkast meir,men torn og tistel skal gro der.Og skyene byd egat dei ikkje skal senda regn ¬over han.
7. For vingarden åt Herren, ¬Allhærs Gud,det er Israels hus,og folket i Juda er hagensom han hadde hugnad i.Han venta rett,men sjå, ¬det vart blodig urett!Han venta rettferd,men høyr, det vart skrik!
8. Ve dei som legg hus til husog åker til åker,til det ikkje meir finst rom,og de sit att åleine i landet!
9. Frå Herren, Allhærs Gud,kling det i øyro mine:Sanneleg, ¬mange hus skal verta aude,store, gode gardar skal ¬stå tome.
10. For ein vingard ¬som kan pløyast på ti dagar,skal berre gje av seg ein bat,og ein homer såkorn ¬berre ein efa.
11. Ve dei som står tidleg opp ¬om morgonenog jagar etter sterk drikk,som sit lenge utover kveldeneldraude av vin.
12. Dei held gilde ¬med lyre og harpe,tromme og fløyte – og vin.Men Herrens gjerning ¬ansar dei ikkje,dei har ikkje syn for det ¬hans hender har gjort.
13. Difor skal folket mitt ¬førast bortfør dei veit av det.Stormennene skal forgå ¬av svoltog den ståkande hopen ¬brenna av torste.
14. Difor opnar dødsriket sitt svelgog spilar opp sit gap umåteleg;ned fer stormenn og folkehop,den ståkande, lystige flokken.
15. Då skal mennesket bøyastog mannen audmykjast,dei stolte må slå sine augo ned.
16. Men Herren, Allhærs Gud,er høg når han held dom,den heilage Gudsyner seg heilag ved rettferd.